آیا «جنگِ دوم در اقیانوسِ آرام» علیهِ چین پس از جنگِ قرنِ گذشته علیهِ ژاپن آغاز شده است؟ «فیگارو» این ادعا را دارد، اگرچه پاریس با توافقِ AUKUS بینِ استرالیا، بریتانیا و ایالاتِ متّحده که یک سفارشِ چند میلیارد دلاری برایِ صنعتِ جنگِ فرانسه را لغو کرد، تحقیر شد. فرانسوی‌ها می‌نویسند که جنگ فقط با درگیری‌هایِ نظامی انجام نمی‌شود، بلکه با تهدید، ارعاب، منازعاتِ تکنولوژیک و حملاتِ سایبری صورت می‌گیرد. یک واقعیت مسلم است: فشارسنجِ یک طوفان را نشان می‌دهد. آنچه رخ می‌دهد آغازِ یک پانزده سالِ پر دردسر است که قرنِ جدید را رقم خواهد زد. امپریالیسمِ آمریکا برایِ اولین‌بار در امپریالیسمِ چین رقیبی با قدرتِ برابر پیدا کرده است. AUKUS شروعِ یک مسابقهٔ تسلیحاتیِ جدید و بی‌سابقه خواهد بود. حتّیٰ امپریالیسمِ اروپایی نیز نمی‌تواند فقط نظاره‌گر باشد.
اروپا، قارهٔ کهن، در آستانه است: اروپا حداقل بیست سال را برایِ تشکیلِ نیرویِ نظامیِ واحد از دست داده است. بر مدیترانه که حاشیهٔ اروپاست کنترلی ندارد، اما در این بین منافعِ زیادی در آسیا به دست آورده است که از مبادلهٔ کالا و سرمایه با چین ناشی شده است. ترسِ مضاعفی وجود دارد، هم از درگیریِ ناخواسته با پکن و هم از به حاشیه رانده شدن با توافقِ بین ایالاتِ متّحده و چین، که همیشه ممکن است. طرح‌هایی برایِ سیاستِ خارجیِ مشترک و نیرویِ نظامیِ اروپا در حالِ پیگیری است. امپریالیسمِ اروپا دوست دارد که بتواند در ناتو با واشنگتن جایگاهِ برابری داشته باشد. اما جبرانِ زمان از دست رفته در حالی که دریا طوفانی شده چالشی بزرگ است. یکی از عواملِ ناشناخته آلمان است، جایی که دورانِ آنگلا مرکل به پایان می‌رسد، با ثباتی که بسیاری اکنون آن را به انفعال متهم می‌کنند. این مسئلهٔ امپریالیسم است که به سطحِ بالاتری از موشک‌ها، زیردریایی‌ها و راکتورهایِ هسته‌ای جهش کرده است.
کارگران نمی‌توانند طوفانِ در حالِ نزدیک شدن را نادیده بگیرند، زیرا خواه ناخواه به درونِ آن کشیده خواهند شد. ما باید چشمانمان را باز نگه داریم و این نقشِ علمِ مارکسیستی است. ما به یک آگاهی و استراتژیِ انترناسیونالیستی نیاز داریم. مخالفتِ انقلابی با امپریالیسمِ اروپایی مانند همهٔ امپریالیسم‌ها در دستورِ کار است.
— ترجمهٔ Corsa al riarmo از صفحهٔ ۲۴ ماهنامهٔ lotta comunista، سال ۵۷، شمارهٔ ۶۱۳، سپتامبر ۲۰۲۱