- ۱۸۸۴
- مارکس و «نویه راینیشه تسایتونگ» ۱۸۴۸-۱۸۴۹
- در آغاز انقلاب فوریه، «حزب کمونیستِ» آلمان [اتحادیه کمونیست‌ها]، همانگونه که آن را می‌نامیم، تنها از یک هستهٔ کوچک یا واحد کمونیستی ساختار می‌یافت که به سان هستهٔ یک انجمن مخفی – تبلیغاتی سازمان یافته بود. انجمن، تنها به دلیل نبود آزادیِ انجمن و اجتماعات در آلمان، مخفی بود. علاوه بر انجمن‌های کارگری در خارج، که انجمن از آن‌ها نیرو می‌گرفت، اما در خود کشور، علاوه بر اعضای منفرد در بسیاری مناطق، دارای افزون بر سی مجموعه یا بخش نیز بود. اما این نیروی رزمندهٔ کوچک، دارای رهبری مانند مارکس، یعنی رهبر تراز اولی بود که همگان با خشنودی، رهبری وی را پذیرا بودند. با وجود وی است که این نیرو، برنامه‌ای از اصول و تاکتیک‌ها که امروز نیز از اعتبار بالایی برخوردار است. یعنی «مانیفست کمونیسم» را داراست.
مجلهٔ تحلیل مارکسیستی