همه‌گیریِ قرن طوفانی است که فروکش نمی‌کند. پس از ثبتِ ۴۰ میلیون ابتلاء و بیش از یک میلیون قربانیِ رسمی، شاید دو میلیون بر اساسِ تخمین‌ها در موردِ مرگ-و-میر بیش از حدِ عادیِ سال‌هایِ گذشته، دوباره به اوجِ خود باز می‌گردد. در جدالِ بینِ قدرت‌ها، چین در مقامِ برنده است: به نظر می‌رسد چین همه‌گیری را کنترل کرده است و صنعت و خدمات در حالِ بازگشایی هستند. از سویِ دیگر، ایالاتِ متحدهٔ آمریکا و اروپا به سمتِ موجِ جدیدی از مواردِ ابتلاء حرکت می‌کنند که بر چرخهٔ اقتصادی سایه‌هایِ تاریکِ بیشتری می‌اندازد. ساختارهایِ سیاسی و نظامِ سلامت در اوجِ تنش قرار دارند. در آمریکا، عوام‌فریبیِ عجولانهٔ دونالد ترامپ که بر اساسِ دلایلی درست برخلافِ مهارِ همه‌گیری و ناشی از عدمِ تحملِ سیاست‌هایِ کنترلی توسطِ تولیدکنندگانِ کوچک و بزرگ بود در انتخابات مورد قضاوت قرار گرفت؛ در اروپا، مدیران در تلاش هستند تا بینِ افزایشِ مواردِ ابتلاء، اقداماتِ سختگیرانهٔ فزایندهٔ کنترلی و تهدیدهایِ شورش‌هایِ ژاکریِ مالیِ خرده‌بورژوازیِ بخش‌هایِ گردشگری و کترینگ (رستوران‌ها، بارها و …) حرکت کنند. تقریباً در همه‌جایِ قارهٔ کهن، دولت‌ها و مقاماتِ محلی یکدیگر را متهم می‌کنند که آماده نبودند و دنبالِ مقصر برایِ سرزنش هستند. بدبختانِ دورو شایعاتِ انکارِ ویروس را می‌پراکنند و کلاهبردارانِ پارلمانتاریسم از این فرصت برای جلبِ نارضایتیِ خرده‌بورژوازی استفاده می‌کنند.
و اما طبقهٔ ما، طبقهٔ جهانیِ کارگر، به دلیلِ همه‌گیری قطعه‌قطعه شده است. میلیون‌ها نفر در خطِ مقدمِ جبهه یا در معرضِ بحران در شرایطِ به غایت شکننده هستند، چالش‌های قدیمی و جدید به شرایطِ سختِ کاری، یا موقعیتِ دردناکِ کسانی که شغلِ خود را از دست داده‌اند اضافه شده است: مهاجرانی که در تعقیبِ «رویایِ اروپایی» پس از فرار از جنگ و همه‌گیری هستند ممکن است در کانالِ مانش با مرگ روبرو شوند. حتّیٰ انجامِ کارهای سادهٔ روزمره مانند تهیهٔ خوراک برایِ افرادِ آسیب‌پذیر به ویژه در زمانِ قرنطینهٔ دوم دردناک می‌شود. باشگاه‌های کارگرانِ انترناسیونالیستِ ما ده‌ها سال است که خانه-به-خانه واقعیتِ محله‌هایِ بزرگِ کارگری را می‌شناسند. وقت آن است که عمیقاً با طبقهٔ خود صحبت کنیم. زمانِ همبستگیِ ملموس و نشریه‌ای است که صدایی راستگو در میانهٔ گرد و غبار سردرگمی و عوام‌فریبی است.
— ترجمهٔ Nel profondo della classe از صفحهٔ ۲۴ ماهنامهٔ lotta comunista، سال ۵۶، شمارهٔ ۶۰۲، اکتبر ۲۰۲۰