باکتری‌ها و ویروس‌ها مرز نمی‌شناسند. تلاش‌ها برایِ آلودنِ ترسِ عمومی از اپیدمیِ ویروسِ کرونا با بیگانه‌هراسی و خرافاتِ نژادپرستانه، اگر به خاطرِ جمع کردنِ رای‌های انتخاباتی نبود، أمری صرفاً رقت‌انگیز می‌بود. امروز چینی‌ها با آن مقابله می‌کنند، اما اگر فردا همه‌گیر شود، در شکارِ افرادِ آلوده مهاجران بارِ دیگر در صفحاتِ فیسبوک اولین قربانی برای انحراف از اصلِ موضوع خواهند شد. با این حال، بورژوازی، در قرون و اعصاری که هنوز یک طبقهٔ انقلابی بود، می‌دانست چگونه روشنایی را بر تاریکیِ خرافاتِ هزار ساله بتاباند. مردانِ رنسانس روشِ علمی را پایه‌گذاری کردند؛ روشنفکرانِ عصرِ روشنگری دیدگاهِ جهان را تغییر دادند؛ پیشگامانِ علم و فناوری انقلابِ صنعتی را در مکانیک، انرژیِ بخار، شیمی و برق همراهی کردند. پزشکانِ قهرمان پزشکیِ مدرن را پایه‌گذاری کردند و تا آنجا پیش رفتند که واکسن‌ها را رویِ خود آزمایش کردند تا بتوانند با بیماری‌هایِ وحشتناک روبرو شوند. سرانجام، علم با تولید در مقیاس بزرگ ازدواج کرد و وجودِ میلیاردها انسان را چنان عوض کرد که هرگز مانندی در تاریخِ بشریت نداشته است.
از قرنِ بیستمِ امپریالیستی، صنعتی شدنِ سرمایه‌داریِ علم محدودیت و تناقض خود را دقیقاً در سرمایه پیدا کرد. اقتصاد جهانی است، این از زمانی که قرنطینه در ووهان و هوبئی زنجیرهٔ تامین را در سراسرِ جهان مختل کرد، مشهود است، اما در آن عرصه، نیروهایِ جزئیِ سرمایه و قدرت‌ها در مناقشه‌ای ویرانگر با یکدیگر روبرو می‌شوند که سرنوشتِ آن بحران‌ها و درگیری‌هایِ مرگبار است. بشریت توانسته است علم را در طبیعت به کار ببرد، اما هنوز جرأت نمی‌کند آن را در روابطِ اجتماعیِ انسان‌ها اعمال کند. بنابراین، اقتصادِ سرمایه‌داری یک میدانِ جنگِ کنترل‌نشده از هرج و مرجی است که در آن منافعِ بی‌واسطه و جزئیِ سرمایه‌هایِ منفرد غالب است، و در آن هدایتِ نیروهایِ مولد برای تضمینِ توسعهٔ واقعاً انسانی غیرممکن است. به همین دلیل در حالی که بشریت باید دانش و ابزارِ لازم برای مقابله با همه‌گیری‌ها یا بلایایِ طبیعی از هر نوع را داشته باشد، چه رسد به روندهایِ درازمدتِ جمعیت‌شناختی، با این وجود پیوسته غافلگیر شده و مجبور به تعقیبِ وقایع می‌شود.
برای تکمیلِ بحث باید اضافه کنیم جوامعِ سالخوردهٔ امپریالیسم چنان خرفت شده و در انگلی‌گری پوسیده‌اند که خاطرهٔ آن فتوحاتِ انقلابیِ بورژوازی را نیز فراموش کرده‌اند. بنابراین میدانِ سیاسی در اختیارِ نادانان و ماجراجویان کوته‌بین است، اغلب همان حامیانِ پستِ بیگانه‌هراسی، که برایِ چند رایِ بیشتر، خرافات علیهِ واکسیناسیون را تکرار می‌کنند. فقط در ستیزه‌جوییِ کمونیستی صداقتِ دانش، و مبارزه برایِ یک جامعهٔ واقعاً انسانی وجود دارد.
— ترجمهٔ Virus della superstizione از صفحهٔ ۲۰ ماهنامهٔ lotta comunista، سال ۵۶، شمارهٔ ۵۹۴، فوریهٔ ۲۰۲۰